Powiatowa Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. WPROWADZENIE Dookreślanie znaczeń i budowanie systematyki dydaktyki specjalnej 9
3. ROZDZIAŁ 1 Dydaktyka specjalna w poszukiwaniu wzorców – współczesne tendencje w edukacji źródłem uogólniających inspiracji 13
4. 1.1. Wzorzec pierwszy – edukacja z równym prawem dostępu 16
5. 1.2. Wzorzec drugi – edukacja zróżnicowana 17
6. 1.3. Wzorzec trzeci – edukacja do uczestniczenia 20
7. 1.4. Wzorzec czwarty – edukacja diagnostyczna 23
8. 1.5. Wzorzec piąty – edukacja ku podmiotowości 25
9. 1.6. Wzorzec szósty – edukacja w integrującej przestrzeni 26
10. 1.7. Wzorzec siódmy – edukacja w harmonizowaniu 28
11. 1.8. Wzorzec ósmy – edukacja profesjonalna 29
12. 1.9. Wzorzec dziewiąty – edukacja wyzwalająca 30
13. 1.10. Wzorzec dziesiąty – edukacja z optymizmem pedagogicznym 33
15. ROZDZIAŁ 2 Wzorce dydaktyki specjalnej – budowanie konstruktu wyjaśniającego rzeczywistość edukacyjną 34
16. 2.1. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii UCZEŃ – potrzeby edukacyjne, uczestniczenie, podmiotowość, dynamizm rozwojowy 38
17. 2.1.1. Edukacja diagnostyczna 39
18. 2.1.2. Edukacja do uczestniczenia 42
19. 2.1.3. Edukacja ku podmiotowości 46
20. 2.1.4. Edukacja wyzwalająca 49
21. 2.2. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii WARUNKI – podstawy prawne, zróżnicowane formy kształcenia, integrująca przestrzeń 51
22. 2.2.1. Edukacja z równym prawem dostępu 52
23. 2.2.2. Edukacja zróżnicowana 56
24. 2.2.3. Edukacja w integrującej przestrzeni 65
25. 2.3. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii NAUCZYCIEL – profesjonalizm, relacje edukacyjne, optymizm pedagogiczny 69
26. 2.3.1. Edukacja profesjonalna 69
27. 2.3.2. Edukacja w harmonizowaniu 78
28. 2.3.3. Edukacja z optymizmem pedagogicznym 82
30. ROZDZIAŁ 3 Kanony dydaktyki specjalnej – wyłonienie, nazwanie i implikacja badawcza 85
31. 3.1. RÓŻNICOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej UCZEŃ 86
32. 3.2. DOSTOSOWYWANIE – ze względu na kategorię edukacyjną WARUNKI 88
33. 3.3. HARMONIZOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej NAUCZYCIEL 90
34. 3.4. Wzorce i kanony dydaktyki specjalnej – systematyzacja przestrzeni edukacyjnej i obszary poszukiwań badawczych 92
35. 3.4.1. RÓŻNICOWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii UCZEŃ 94
36. 3.4.2. DOSTOSOWYWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii WARUNKI 95
37. 3.4.3. HARMONIZOWANIE – przykładowe obszary badawcze w kategorii NAUCZYCIEL 97
39. ROZDZIAŁ 4 Prawidłowości dydaktyczne i różnorodność w edukacji – od źródeł do aktualnych koncepcji 100
40. 4.1. Dydaktyka jako obszar poznawania prawidłowości procesu nauczania–uczenia się – tradycja i aktualne poszukiwania 101
41. 4.1.1. Konstruktywistyczna wizja edukacji – budowanie reprezentacji świata w umysłach uczniów 105
42. 4.1.2. Uczenie się w aspekcie procesów regulacji – uczenie się jako sterowanie poznawcze 111
43. 4.1.3. Poznawanie stylu uczenia się – źródła świadomego podnoszenia jakości działań dydaktycznych 115
44. 4.1.4. Neurodydaktyka, dydaktyka kognitywistyczna – rozpoznawanie uczenia się przyjaznego umysłowi 118
45. 4.1.5. Socjologia edukacji – uczeń w kontekstach społecznych 123
46. 4.2. Kilka wątków historycznych – od praktyki wychowania do wypracowywania paradygmatu pedagogiki specjalnej jako dyscypliny naukowej 126
47. 4.3. Trudności w uczeniu się a potrzeby specjalnych świadczeń edukacyjnych – między 1978 a 2005 rokiem 133
48. 4.4. Specjalne potrzeby edukacyjne – próba redefinicji i zarysowania koncepcji 140
49. 4.5. Jedność w różnorodności – zróżnicowany system edukacji dla wszystkich 148
51. ROZDZIAŁ 5 Stałość i zmienność w dydaktyce specjalnej – obszary interpretacji 158
52. 5.1. Potrzeby edukacyjne – propozycja wyjaśnienia w kategoriach stałości w dydaktyce specjalnej 159
53. 5.1.1. Ciekawość poznawcza – potrzeba aktywności poznawczej 166
54. 5.1.2. Poczucie własnej wartości – potrzeba akceptacji siebie 167
55. 5.1.3. Komunikacja interpersonalna – potrzeba porozumiewania się 169
56. 5.1.4. Eksploracja poznawcza – potrzeba badania i eksperymentowania 170
57. 5.1.5. Podatność zadaniowa – potrzeba rozwoju i satysfakcji zadaniowej 170
58. 5.2. Dydaktyka specjalna – początki, definicje 171
59. 5.3. Przedmiot dydaktyki specjalnej 174
60. 5.4. Zasady dydaktyki specjalnej – jedność w różnorodności edukacyjnej 175
61. 5.4.1. Zasada różnicowania potrzeb edukacyjnych uczniów 178
62. 5.4.2. Zasada dostosowywania procesu nauczania–uczenia się 180
63. 5.4.3. Zasada harmonizowania relacji i kontekstów edukacyjnych 182
65. ROZDZIAŁ 6 Swoistość dydaktyki specjalnej – odniesienia, relacje i poszukiwania empiryczne 185
66. 6.1. Wyłanianie się obszarów dydaktyki specjalnej 187
67. 6.2. Dydaktyka specjalna – rozpoznawanie relacji i nadawanie znaczeń 190
68. 6.2.1. Pedagogika specjalna i dydaktyka specjalna a pedagogika ogólna i dydaktyka ogólna 190
69. 6.2.2. Pedagogika specjalna a dydaktyka specjalna 193
70. 6.2.3. Dydaktyka ogólna a dydaktyka specjalna 195
71. 6.3. Konstrukt naukowego poznawania rzeczywistości edukacyjnej 197
72. 6.4. Niektóre obszary dydaktyczne w zrealizowanych projektach badawczych młodych naukowców 207
73. 6.4.1. Różnicowanie potrzeb edukacyjnych uczniów 207
74. 6.4.2. Dostosowywanie procesu nauczania–uczenia się 214
75. 6.4.3. Harmonizowanie relacji i kontekstów edukacyjnych 220
77. ROZDZIAŁ 7 Systematyka dydaktyki specjalnej – propozycje konwencji dla projektowania dydaktyk specjalistycznych 230
78. 7.1. Uczestnicy procesu kształcenia specjalnego – niektóre klasyfikacje ze względu na kanon RÓŻNICOWANIE 231
79. 7.2. Populacja uczniów objętych specjalnymi potrzebami różnicowania, dostosowywania i harmonizowania 234
80. 7.3. Stopień segregacyjności uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych 236
81. 7.4. Systematyka – dydaktyka specjalna a dydaktyki specjalistyczne 241
82. 7.4.1. Dydaktyki specjalistyczne zdefiniowane 243
83. 7.4.2. Dydaktyki specjalistyczne niezdefiniowane 247
84. 7.4.3. Dydaktyki specjalistyczne niedookreślone 250
85. 7.5. Dydaktyka specjalna – istotne parametry kanonu DOSTOSOWYWANIE procesu nauczania–uczenia się 255
86. 7.6. Dydaktyka specjalna – ujęcie z perspektywy kanonu HARMONIZOWANIE relacji i kontekstów edukacyjnych 265
88. ROZDZIAŁ 8 Wybrane koncepcje pogłębiające interpretacje wzorców dydaktyki specjalnej 269
89. 8.1. Afirmujący model niepełnosprawności – doświadczanie pozytywnego poczucia siebie jako osoby z niepełnosprawnością 270
90. 8.2. Edukacja włączająca – rozszerzenie uczestnictwa w powszechnej edukacji 274
91. 8.3. Kultura niepełnosprawności – odkrywanie prawdziwego życia osób z niepełnosprawnością, ich nadziei, poczucia szczęścia i pomyślności życiowej 277
92. 8.4. Normalizacja – zwiększanie świadomości społecznej, niwelowanie uprzedzeń, stygmatów, marginalizacji osób z niepełnosprawnością 279
93. 8.5. Paradygmat niepełnosprawności – poszukiwanie rzetelnych konstruktów zespalających psychologię pozytywną i niepełnosprawność 283
95. REKAPITULACJA Definicje i niektóre tezy do refleksji dydaktycznej 287
97. BIBLIOGRAFIA

Zobacz spis treści

---